Mis van Paulus VI

De Mis van Paulus VI ook bekend als de 'gewone vorm' of Novus Ordo, is de meest gebruikte liturgie in de katholieke kerk. Na het Tweede Vaticaans Concilie in 1965 werd de vorm van de mis herzien. De eerste editie werd uitgegeven door paus Paulus VI in 1970 en latere edities door paus Johannes Paulus II in 1975 en 2002. Zij geldt als vervanging voor de Tridentijnse mis, oorspronkelijk gepubliceerd in 1570 door paus Pius V en op verschillende tijdstippen aangepast door zijn opvolgers tot paus Johannes XXIII in 1962.

Deze liturgie wordt meestal in de volkstaal gevierd maar kan evengoed in het Latijn gevierd worden. Vaak wordt het begrip Latijnse mis dan ook ten onrechte vereenzelvigd met de mis van paus Pius V.

De celebrant kan deze mis zowel gericht naar het Oosten (ad orientem) als naar het volk vieren. De gewoonte dat de celebrant met zijn gezicht gericht naar het volk staat is volgens het Romeins missaal niet de normale situatie, (dit wordt duidelijk wanneer men in de rubrieken leest "de priester keert zich naar het volk, en...", wat dus wil zeggen dat hij gedurende de overige delen van de liturgie niet naar het volk gekeerd staat) maar wel toegestaan en in de praktijk sindsdien veruit het meest gebruikelijk. Naast de tongcommunie, waarbij de priester de H. Hostie op de tong legt, werd bij wijze van indult aan die kerkprovincies die daarom hadden gevraagd, een tweede vorm van communiceren toegestaan waarbij de gelovigen de communie eerst op de hand ontvangen (handcommunie).